Zasadniczo, takie działania mają na celu zaspokojenie indywidualnych potrzeb każdego pracownika. Powstaje zatem pytanie, czy nieodpłatne przekazanie usług w ramach pakietów kafeteryjnych będzie podlegać opodatkowaniu VAT?
W świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT), przez odpłatne świadczenie usług, które powoduje powstanie obowiązku wykazania VAT należnego, rozumie się także nieodpłatne świadczenie usług m.in. na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zatem co do zasady nieodpłatne przekazanie usług w ramach pakietów kafeteryjnych uważa się za odpłatne, czyli podlegające opodatkowaniu VAT, gdy nie jest ono związane z działalnością gospodarczą pracodawcy i wiąże się przede wszystkim z zaspokojeniem indywidualnych potrzeb beneficjenta takiej usługi – np. pracownika.
Oceniając zatem, czy w konkretnym przypadku nieodpłatne przekazanie usług będzie podlegać opodatkowaniu należy każdorazowo zwracać uwagę na cel wykonania tych usług. Jeżeli głównym celem nieodpłatnego przekazania usług była jedynie dobra intencja pracodawcy, przy czym usługa nie była związana z jego działalnością gospodarczą, to wówczas czynność taka podlega opodatkowaniu VAT.
Drugim istotnym aspektem, który należy brać pod uwagę przy ocenie, czy nieodpłatne przekazanie usługi w ramach pakietu kafeteryjnego podlega opodatkowaniu VAT, jest prawo do odliczenia przez pracodawcę podatku naliczonego związanego z zakupem takiej usługi.
Warto zwrócić uwagę, że w ostatnim czasie pojawiają się interpretacje organów podatkowych wskazujące, że w przypadku nieodpłatnego przekazania usług do celów innych niż działalność gospodarcza pracodawcy, np. na cele osobiste pracownika, usługi takie będą podlegać opodatkowaniu tylko wówczas, gdy podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego, co biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nie jest wcale takie oczywiste.
Przykładem takiej praktyki interpretacyjnej może być interpretacja Dyrektora KIS z 12 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.746.2019.2.IR, w której czytamy m.in. że: „Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. (…) W związku z powyższym należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, (…), oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług”.
Zaznaczamy jednak że oparcie się podatnika, na wnioskach płynących z powyższej interpretacji powinno być każdorazowo poprzedzone analizą indywidualnej sytuacji podatnika oraz zaistniałego u niego stanu faktycznego. Z uwagi na gwarancyjną funkcję jedynie indywidualnej, tzn. wydanej dla konkretnego podmiotu, interpretacji, w razie wystąpienia podobnej sytuacji warto rozważyć wystąpienie z własnym wnioskiem.
