Nowelizacja wprowadza szereg zmian w zakresie podatku u źródła, cen transferowych, podatku minimalnego, podatku od przerzuconych dochodów jak również innych obszarów podatku dochodowego. Przepisy w nowej wersji należy stosować co do zasady od 1 stycznia 2023 r., jednak wiele z nich ma zastosowanie również do dochodów osiąganych w 2022 r. Są też regulacje, które mają zastosowanie do jeszcze wcześniejszych lub późniejszych lat podatkowych.
Na mocy przepisów ustawy nowelizującej przedłużono terminy związane ze składaniem przez płatnika podatku u źródła oświadczeń WH-OSC:
- pierwotne oświadczenia płatnika, które umożliwiają niestosowanie mechanizmu pay & refund będą ważne do końca roku podatkowego, w którym zostały złożone,
- płatnik ma czas na złożenie oświadczenia następczego do końca pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego.
Powyższe zmiany będą mieć zastosowanie już do wypłat mających miejsce w trakcie 2022 roku. Ponadto, od 2023 r. w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 złotych, złożenie pierwotnego oświadczenia płatnika może nastąpić do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia tej kwoty.
Wprowadzono również zwolnienie z opodatkowania podatkiem u źródła dochodu z dywidendy uzyskanej przez spółkę holdingową od krajowej spółki zależnej zwolnionej z opodatkowania CIT na podstawie art. 24n ustawy o CIT.
W zakresie cen transferowych ustawa przewiduje istotne zmiany dotyczące transakcji rajowych, które mają zastosowanie już do raportowania transakcji realizowanych po 1 stycznia 2021 r.:
- progi dokumentacyjne dla bezpośrednich transakcji rajowych zostały podniesione do
2 500 000 złotych w przypadku transakcji finansowych oraz 500 000 złotych dla pozostałych transakcji, - całkowicie wyłączono obowiązek dokumentacji w zakresie tzw. pośrednich transakcji rajowych.
Ustawa nowelizująca wprowadza także istotne modyfikacje zasad dotyczących podatku od przerzuconych dochodów, w tym przesłanek opodatkowania, a także sposobów kalkulacji wysokości podatku zagranicznego oraz kwalifikowanych kosztów. Warto zwrócić uwagę, że nowe przepisy przewidują przeniesienie ciężaru dowodu, że nie został spełniony co najmniej jeden z warunków powstania opodatkowania podatkiem od przerzuconych dochodów, na spółkę, która zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów koszty kwalifikowane. Te zmiany nie będą miały zastosowania do trwającego roku podatkowego, a więc aktualnie należy stosować obowiązujące, mniej korzystne przepisy.
Ponadto wprowadzono nowe brzmienie regulacji o podatku minimalnym, podwyższając m.in. wskaźnik rentowności do 2%, wprowadzając dodatkowe wyłączenia z kosztów kwalifikowanych oraz wyłączenia z zakresu podmiotowego podatników podatku minimalnego. Co istotne, nowe przepisy przewidują zwolnienie podatników z zapłaty podatku minimalnego w okresie od 1 stycznia
2022 r. do 31 grudnia 2023 r.
Zmiany obejmują także przepisy o tzw. estońskim CIT, w tym regulacje dotyczące tzw. podatku na wejściu. Wprowadzają również modyfikację terminów na zapłatę podatku z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat oraz od rozdysponowanego dochodu. Zgodnie z nowelizacją należy zapłacić podatek do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek zapłaty.
Dodatkowo nowelizacja przewiduje:
- uchylenie przepisów o ukrytej dywidendzie,
- w zakresie ulgi na złe długi - likwidację załącznika CIT-WZ,
- zmiany przepisów o polskiej spółce holdingowej – m.in. wprowadzenie całkowitego zwolnienia z opodatkowania dla dywidend wypłacanych na rzecz spółek holdingowych,
- zrównanie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów składek ZUS z momentem ujęcia w kosztach uzyskania przychodów kosztów wynagrodzeń,
- wprowadzenie zasady, że formularz CIT-ST należy składać wyłącznie w formie elektronicznej,
- wyłączenie kosztów finansowania dłużnego udzielonego na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach niepowiązanych z podatnikiem oraz do udzielonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, mających siedzibę w państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG, z kosztów finansowania podlegających limitowaniu zgodnie z art. 15c ustawy,
- podniesienie progu związanego z obowiązkiem aktualizacji wskaźników amortyzacji w związku z inflacją.
Zachęcamy do kontaktu, jeśli chcieliby Państwo omówić z doradcą Taxpoint wpływ ww. zmian na prowadzoną działalność.